HAM

This design is about a clone of a clone. Following the footsteps of the WellBrook and the WellGood in this article, here's my version: 'The WellFlex Magnetic Loop Amp'!

Dit ontwerp gaat over een kloon van een kloon. In navolging van de WellBrook en de WellGood in dit artikel mijn versie: 'De WellFlex Magnetic Loop Amp'!

After obtaining my radio amateur novice license in 1977, a transceiver was of course immediately needed. It became the Yaesu FT-221 R. A 2-meter all-mode transceiver that, with its specifications, mechanical construction, and modular design, stood miles above everything else available at that time. A beautiful device. However, I had to part with it quickly. Since my true passion was on the shortwave bands, I immediately started working on CW to obtain my novice license. A Kenwood TS-430 S came into play, and the FT-221 R was sacrificed.

But as it goes with true love, the regret remained.

After I obtained my amateur radio C-license in 1977, I naturally had to get a transceiver right away. It became the Yaesu FT-221 R, a 2-meter all-mode transceiver that I thought was far superior to everything else available at the time due to its specifications, mechanical construction, and modular design. A beautiful device. Yet, I had to part with it rather quickly. Since my true passion lay in the shortwave bands, I immediately began working on Morse code to obtain my A-license. A Kenwood TS-430 S came along, and the FT-221 R was sacrificed for it.

But as it goes with true love, the regret lingered.

Building on the work of PA0NHC en LZ1AQ (and as a kick-off in this blog) a design for a broadband magnetic loop antenna amplifier. It consists of two printed circuit boards. The first for the actual amplifier, and a second, as an RF/DC splitter placed near the receiver. I moved a year ago, which roughly coincided with my retirement. Two reasons to pick up my old hobby of amateur radio again after years. It would have been no different at my old house, but what immediately struck me once I had installed a dipole antenna was the extremely high interference level. Apparently a sum of all solar panels, power line adapters and LED lighting drivers that are commonplace today. All in all it produces a quite interesting radio spectrum but pretty unusable for HAM radio. All this misery didn't seem like the most appropriate reason to honor all my new neighbors with a first visit. Before saying goodbye to a once beautiful hobby, the aim was a last attempt to find some useful (FT8) signals in this huge mountain of QRM / EMC / EMI / RFI.

Voortbordurend op het werk van  PA0NHC en LZ1AQ een ontwerp voor breedband ‘magnetic loop’ antenne versterker. Het bestaat uit twee printplaatjes. De eerste voor de eigenlijke versterker, en een tweede, als RF/DC-splitter die in de nabijheid van de ontvanger wordt geplaatst.  Een jaartje geleden ben ik verhuisd, wat  ongeveer samen viel met mijn pensionering. Twee redenen om na  jaren mijn oude hobby van het zendamateurisme weer eens opnieuw op te pakken. Het zal bij mijn oude woning waarschijnlijk niet veel beter geweest zijn maar wat me onmiddellijk opviel toen ik eenmaal een dipool antennetje opgehangen had was het enorm hoge storingsniveau. Kennelijk een optelsom van allerlei zonnepanelen, power line adapters en led-verlichting drivers die vandaag de dag gemeengoed zijn. Al dat spul bij elkaar levert wel een heel bijzonder radiospectrum op.  Het leek me geen leuke aanleiding om bij al mijn nieuw buren langs te gaan voor een eerste kennismaking. Alvorens een eertijds mooie hobby definitief vaarwel te zeggen is dit project een laatste poging om in deze enorme berg aan QRM / EMC / EMI / RFI  nog wat bruikbare radiosignalen terug te vinden. 

Het zal in de begin jaren ’70 zijn geweest dat ik geïnteresseerd raakte in de gegevensoverdracht over radio. De Elektrotechinsche school in Amsterdam (de ETS, een geweldige school) ondersteunde mijn enthousiastme en schonk mij twee Siemens T37 telex-machines. Die diingen waren loodzwaar en er moest van alles aan gebeuren om ze weer spelend te krijgen maar na een heel aantal uurtjes met audio filters en discriminators  in de weer te zijn geweest wist ik uiteindelijk toch de wisselende toontjes op de kortegolf om te zetten in leesbaar schrift. En visa versa!  "RYRYRYRYRYRYRY CQ CQ CQ de PE1BOS"  Wat later kon ik een moderniseringsslag doorvoeren en kreeg ik de beschikking over een hemelsblauwe Siemens T100S Telex, compleet met ponsbandlezer. Nog later werd het een groen teletype beeldscherm en IBM EBCDIC een toetsenborde die omgebouwd werd tot ASCII en -nog later- de Apple II+ met z'n insteekkaarten en TNC's voor AMTOR, FEQ en AX25.

It must have been in the early '70s that I became interested in data transmission over radio. My school for Electrial Engineering in Amsterdam (the ETS, a great school) supported my enthusiastic and gave me two Siemens T37 telex machines. Those things weighed a ton, and it was a hell of a job to get them going again, but after a lot of fiddling with audio filters and discriminators, I finally knew the converting alternating tones on the shortwaveinto legible writing. And vice versa! "RYRYRYRYRYRYRY CQ CQ CQ de PE1BOS" A little later I got access to a beautiful sky-blue Siemens T100S Telex, complete with punched tape writer/reader. After that it became a green teletype video display unit and a IBM EBCDIC keyboard that I converted to ASCII and - later still - the Apple II+ with its plug-in cards and various TNCs for AMTOR, FEQ and AX25. 

In mijn artikel over het ontwerp van een RF RX front-end voor de Yaesu FT-221 R had ik beloofd terug te komen op de extender die ik daarvoor gemaakt had. In dit artikeltje hier wat nadere informatie over.

In my article about the design of an RF RX front-end for the Yaesu FT-221 R, I had promised to revisit the extender I had created for it. In this article, I will provide some further information on that